
Háhyrningar hafa stundum verið nefndir úlfar hafsins enda veiða þeir skipulega í hópum og tróna efst í fæðukeðju undirdjúpanna. Þeir bera ógnvænlegt nafn á ensku, ´killer whale´eða drápshvalur, og út frá því mætti álykta að fátt í hafinu gæti raskað ró þeirra. En hvernig stendur þá á því að þeir virðast flýja undan áreitni og hrekkjum grindhvala hér við land, eins og vísindamenn hafa tekið eftir? Að því reynir Anna Selbmann að komast í doktorsverkefni sínu við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands.
Um er að ræða fyrstu ítarlegu rannsókna á samskiptum grindhvala og háhyrninga hér við land en stutt er síðan grindhvalir fóru að venja komur sínar til Vestmannaeyja með reglubundnum hætti. Þaðan sinnir Anna rannsóknum sínum. „Markmið rannsóknarinnar er ekki síst að kanna hvaða hlutverk hljóð gegna í samskiptum þessara tveggja dýrategunda en rannsóknartilgáta mín er sú að þau skipti miklu máli,“ segir Anna, sem hyggst m.a. kanna hvort breytingar verði á köllum háhyrninga í nánd við grindhvali og hvort munur er á hljóðum og hljóðröðum háhyrninga á ólíkum stöðum í kringum landið.
Tungumál háhyrninga hér ólíkt tungumáli norskra háhyrninga
Anna er alls ekki ókunn slíkum hljóðrannsóknum því í meistaranámi sínu við líffræði við Háskóla Íslands rannsakaði hún köll háhyrninga við Íslandsstrendur og bar þau saman við köll háhyrninga annars staðar í Norður-Atlantshafi. Afrakstur þeirra rannsókna var m.a. nákvæm lýsing á kallaefnisskrá háhyrninga við Ísland. „Við komumst meðal annars að því að háhyrningar hér við land nýta að hluta til sömu köll og tegundarsystkin þeirra við Hjaltland en ekki þau sömu og háhyrningar við Noregsstrendur,“ segir hún og bætir við að meistaraverkefnið hafi kveikt mikinn hjá henni á samskiptakerfi háhyrninga. „Það hversu kerfið er flókið undirstrikar hvað hljóðsamskipti eru mikilvæg þessum dýrum,“ segir Anna sem hefur einnig birt vísindagrein um málið ásamt samstarfsfólki.
Myndin sýnir dæmigerða upptökur af hljóðum háhyrninga sem reynast öðruvísi hér við land en við Noregsstrendur
Það var við þessar rannsóknir sem hún varð fyrst vör við samskipti grindhvala og háhyrninga hér við land. Hún segir þau í senn töfrandi og torskilin. „Það virðist óhugsandi að dýr eins og háhyrningar, sem sitja efst í fæðuvef hafsins, forðist aðra hvali og flýi þá jafnvel á ógnarhraða. Þetta vekur margar spurningar: Hvers vegna eru grindhvalir að áreita háhyrninga? Er þetta samkeppni um fæðu eða einelti? Hvað vekur þessi viðbrögð hjá háhyrningum og hver eru áhrif þessara samskipta á tegundina?“ spyr Anna. Hún bætir jafnframt við að hljóðsamskipti gegni mikilvægu hlutverki hjá báðum tegundum og því sé eðlilegt að spyrja hvaða rullu það spili í samskiptum þeirra í millum og hvort skýra megi hegðun háhyrninganna út frá því.
Rannsóknirnar vinnur Anna undir leiðsögn Filipu Samarra, sem tók nýverið til starfa sem sérfræðingur við starfsstöð Stofnunar rannsóknasetra HÍ í Vestmannaeyjum, Jörundar Svavarssonar, prófessor við Háskóla Íslands, og Paul Wensveen, nýdoktor við skólann. Þá vinnur hún einnig með vísindamönnum frá CEREMA-stofnunni í Strassborg og Háskólanum í St. Andrews í Skotlandi. „Þátttakendur frá samtökunum Earthwatch koma einnig að bæði vettvangsvinnu og gagnaöflun,“ segir Anna sem hlaut doktorastyrk úr Rannsóknasjóði Rannís til verkefnisins.